1 jaar in Amerika

Ja 25 April was de dag,dat we al 1 jaar in Amerika wonen.Wat is de tijd snel gegaan.We hebben veel gezien,meegemaakt,geleerd over verschillen,andere cultuur,gehuild,missen,genieten en echt naar ons zin hebben.

Het was onvoorstelbaar eigenlijk hoe snel we hier onze plekje al hadden,vooral toen onze spullen er waren.Een huis wat niet van jou is,toch eigen aan voelt.Tuurlijk zat er tussen door ook wel wat verdriet  van het missen van familie en vrienden.En ook de kleinste dingen wat bij ons in Nederland heel normaal is,zoals op vroege lente dagen het vele gezang van vogels,bloemen die groeien en ruiken en bomen die heerlijk groen worden en met de herfst  dat de bomen,de hele mooie herfst kleuren krijgen.

Maar wat we niet misten was,de ikke ,ikke eerst status,het arrogantie van sommige mensen,in de winkels alleen aan zich zelf denken midden in de pad gaan staan.Het niet even de deur open laten voor je,of het niet helpen met koffers als je de trein in moet,het liefst je nog omver lopen omdat ze graag zelf naar binnen willen.Zo zijn natuurlijk niet alle Nederlanders,maar dit kom je wel vaak tegen.


Ja Amerika ik blijf het zeggen,het is een heel bijzonder land met heel bijzonder mensen.We zien ook wel dingen wat we zeggen,he dat zou ook niet verkeerd zijn als we dat ook in Nederland hebben ,of doen.

En als we zien hoe onze kinderen in deze jaar gegroeid zijn,figuurlijk en letterlijk.Maroeska heeft de eerste 6 maanden wel moeilijk gehad,en wou ook terug,wou niet meer hier blijven.Was ook boos dat we uberhaupt hier heen zijn gegaan.En nu ,nu gaat het super met haar,vanaf December nadat wij naar Nederland zijn geweest.Ze vind het hier heel erg fijn,en hoopt dat we zelfs wat langer mogen blijven.
Ze doet het ook heel goed op school,heeft vriendinnetjes.Wat wil je nog meer.

En Bruce heeft ook in begin soms wel moeilijk gehad,vooral dat hij zijn vrienden(innen) miste.Maar hij had snel zijn thuis plek hier gevonden.En dat in een pubertijd,hij doet het ook heel goed.Zit echt goed in zijn vel.Zijn zelfvertrouwen is hier echt gegroeid.Ik denk dat hem juist goed heeft gedaan dat wij hier heen zijn gegaan.Doet veel aan sport en gaat met vrienden naar de bios of komen hier.En van Bruce mag het ook wel wat langer duren dat we hier zijn.

Nou wat wil je nog meer als ouders.Twee kids die het hier helemaal naar hun zin hebben,goed doen op school.

Nou dat moest natuurlijk gevierd worden,niet alleen dat we hier een jaar zijn,maar ook hoe we ons hier voelen.We hebben vrienden en collega`s van Johann uitgenodigd.Bijna iedereen is gekomen,het was heel gezellig en veel eten.We hebben zelfs planten gekregen en een bordje om op te hangen met Friends,Family Gather here.

Een week van te voren waren Johann en ik al bezeg met Nederlandse gehaktballetjes te maken.En de dag voor de BBQ heb ik bijna honderd kippevleugeltjes,dumstiks gebakken in de oven.

En op de dag zelf hebben ook nog wat vrienden wat eten mee gebracht,een vriendin Nancy zij bracht haar overheerlijk carrot cake.En een duitse buurvrouw nam apfel kuche mee.

Het feest begon om 16.00 uur en de laatste ging om 00.30 .We waren ook best wel moe hahahah.
Het was een geslaagde feest,en gelukkig waren de gasten daar ook mee eens..hahah.

                                                      OP NAAR HET TWEEDE JAAR

Motten

Nou die hebben we dus hier ook,veel motten.Was ons vorig jaar niet opgevallen,maar nu blijkt dat er ook niet zoveel waren toen en ze bleven ook niet echt hangen bij de huizen.

Ze noemen ze army cutworm moths of miller moths.Deze motten zijn op door reis naar gebieden met bergen van New Mexico en Colorado,op zoek naar zomer bloemen.Want de motten leven van die nectar,en koeler temparatuur.Dit jaar zijn ze eerder gestart door het vroege warme weer.Het kan nog drie weken duren voordat ze weg zijn,drie weken in mei.Vandaag heb ik maar een paar gezien,ik hoop dat ze weg blijven.

Ze doen niks en maken ook niks kapot,want ze leven niet van stof.Het is vervelend,je kunt gewoon niet fatsoenlijk in de tuin zitten,of een deur open doen .We hebben wel heel veel geluk dat we soms een paar in huis hebben,die glipt dan naar binnen als een deur open gaat.

Track meating

Het is nu afgelopen,maar na het basketbal is Bruce begonnen met Track.Hij deed in beginnen hard lopen ,de 400 meter ,en daarna heeft hij ook twee wedstrijden estafette gedaan.We hebben maar 1 keer kunnen kijken ,omdat toen de wedstrijdt in Hobbs werd gehouden.Er deden scholen mee van Artesia,Carslbad,Eunice en natuurlijk uit Hobbs.En hebben een aantal weken tegen elkaar gestreden.

Bruce heeft 1 keer de tweede plaats behaald met de 400 meter,en drie keer de derde plaats met 400 meter en estafette.Hij heeft hier meer van genoten dan basketbal.Dit was 4 keer in de week trainen,soms drie keer ,maar dat was omdat ze die week een wedstrijdt hadden.En vaak was hij pas om kwart over 20 s`avonds thuis als ze een wedstrijdt hadden.Dat waren lange dagen.Bruce ging dan om 10 over 7 die morgen uit huis en was dan pas s `avonds tegen 15 over 10 thuis.Want Artesia en Carslbad was niet in de buurt,het was toch 2 of 1,5 uur rijden.Nu is het sporten afgelopen,ze hoeven allebij ook niet lang meer naar school.Het is nog 4 weken vanaf nu ik dit schrijf,dan hebben ze bijna drie maanden vrij.

                              En deze twee foto`s zijn op school gemaakt door een fotograaf.

Kunnen jullie je nog het herinneren,toen ik schreef over Peyton Manning,waar Bruce toen is geweest als beloning voor zijn cijfers.Bruce heeft ook een foto waar hij op staat gekregen.

Effe snel

Dit moest ik nu echt direct effe plaatsen .Bruce komt uit school met een brief.Waar hij zelf natuurlijk heel blij mee is en trots,maar wij ook.Ze doen hier van alles om je te prijzen voor je goed gedrag en goede cijfers halen op school.

Gaaf he,en maar eens kijken dan die maandag wat het allemaal inhoudt.Want daar hebben wij nog geen idee van hahahah.

Nou dat was het bericht,klein en toch ook groot .

Weekend San Antonio in Texas,deel 5

En ja toen was het tijd voor de lunch,heerlijk gegeten op de parkeerplaats.En van daaruit naar de strandt,dat zat naast de USS Lexington.Het is erg maar onze kinderen hebben voor het eerst zee gezien en erin gezeten.Het was heerlijk weer en de kids hebben ook maar goed van genoten.

En dat was de laatste dag,de volgende dag weer terug naar huis.We zijn via een ander weg terug gegaan en kwamen toen door Fredericksburg.We hadden er wat van gehoord,dat daar heel erg de duiste invloeden nog aanwezig zijn.En hoe dit plaatstje is ontstaan,na de oorlog zijn duitsers gevucht.Die geen zulke mooie dingen hadden gedaan en hier eigenlijk ondergedoken.Er zijn toen heel veel daar naar toe gegaan,en dat de duitse invloeden er nog aanwezig is ,is echt wel te merken hoor.Het eerste al ,je komt het plaats binnen en dan staat er ..................wilkommen........geen welcome...............op bordjes staat er geslossen.............markplatz..............Het zag er wel heel erg gezellig uit.En we zijn ook maar even gestopt voor ...............wat we heel erg op hopen ................een gezellige cafe om een bakkie te doen en heel misschien wel een appelgebak.

We hadden zekers geluk..........we zagen een cafe en ze hadden apfelstrudel....................mmmmmmmmmmmmm en die was lekker  hahahahha.En we zagen ook op menu`s staan wienersnitzel,jagersnitzel..................jajjajjajajaj je raadt het al we gaan daar zekers een weekendje naar toe hahahaha.............waarschijnlijk met de octoberfest,want dat vieren z edaar ook.

                                                                 En nu wat foto`s

En in dat cafe waar we onze koffie en apfelstrudel hebben gegeten,had alle muren beschilderd met mensen erop.En wat blijkt het de gezichten zijn van mensen die daadwerkelijk in de plaats wonen of woonden.

                                                        Geen commetaar hahahahah

Dat was onze lange weekend,we zijn vrijdags vertrokken en maandagmiddag weer thuis.We hebben in de dagen 2229 km gereden en 23 uur in de auto gezeten.Dat is lang maar we hebben ontzettend genoten en weer veel gezien.