Mescal Roast,2012 deel 1

In het weekend van 4 en 5 mei,was er een indiaans feest,De Mescal Roast van de mescalero indianen.
De donderdag ervoor ben ik er ook geweest met Nancy ,een vriendin,toen was het de opening van de Mescal roast.Er werd gebeden en mescal plant in een ondergrondse oven gedaan.

Er werd uitgelegd dat dit een eeuwen oude traditie van hun is,de Mescalero Apache indiaan.Er waren momenten dat we geen foto`s mochten maken,omdat er op dat moment een traditie bezig was.En voor uit respect geen foto`s.Er werd ons eerst uitgelegd wat er ging gebeuren.Een medicijnen man heeft eerst een gebed opgezegd en de grond gezegend.En daarna kon de traditie beginnen.

Dit was voor jonge dame`s die twaalf jaar zijn en in de pubertijd komen en vrouw worden.Ze moesten eerst een dag ervoor de natuur in en op zoek naar mescal plant en kappen .Die werden in een oven gedaan die van zand was gemaakt en daarna hooi en dan natte doeken erop.Toen werd alles dicht gegooid met zand en dat bleef tot zondagmorgen dicht.Het zegenen van meisje naar een jonge vrouw duurt 4 dagen.Ik heb daar al eerder overgeschreven in een van de verhalen over de Mescalero Apache.

Het was nu wel heel erg intressant om het zo van dichtbij mee te maken.Er waren scholen aanwezig van de reservaat in Ruidoso,daar wonen  veel Mescalero Apache.

Zaterdagmiddag zijn we er weer naar toe,wij het hele gezin en Nancy en Pieter(haar man).Er waren verschillende kraampjes met allemaal indiaanse sieraden,potten en nog meer.Allemaal met de hand gemaakt.We hebben ook echte indiaanse brood gegeten met honing ,had een beetje weg van een kale oliebol.Smaakte dus wel .

We hadden kaartjes voor het eten daar,er zou traditionele indiaanse eten worden geserveerd.Daar hadden we eigenlijk een beetje onze twijfels over,maar het smaakte wel.We hebben lekker gegeten.

Daarna hebben we naar twee dansen gekeken,De War Dance en Mountain Spirit Dance.
De War Dance staat voor de mensen die hun leven in de oorlog hebben verloren,die voor hun land hebben gevochten en nog doen.Het was mooi om te zien,en er werd ook live gezongen en gespeeld,echt indiaanse muziek zoals het vroeger ging.Ik vind dat wel mooi om te horen.Het heeft me altijd al geraakt,al; versta je er geen bal van ,je voelt de emotie er gewoon door heen.

Later moch je ook mee dansen,dat was mooi hoe ze het publiek er dan bij betrekken bij hun traditie.