zaterdag 24 augustus 2013

Was het een Amerikaanse droom of niet ?????? deel 1

We zijn nu drie maanden terug in Nederland,onze kleine kikkerlandje.We wonen nu ruim twee weken weer in onze eigen oude,nieuwe huis.Het is wel raar zo woon je in Amerika,Hobbs en zo ben je weer terug voorgoed in Enschede.Het is eigenlijk niet te geloven dat het twee jaar is geweest.We hebben veel meegemaakt moeilijke,zware, verdrietige ,leuke, verbazing,onverwachte dingen mee gemaakt.

Nu kijken we terug en vragen we ons af is dit nou de Amerikaanse droom,wat verstaan de mensen daar onder,ik denk dat het voor ieder anders is.Toch hebben de meeste over veel geld verdienen en de vrijheid.Veel geld kun je zekers verdienen daar als je jong en goed geleerd hebt.De werkgevers zijn dol op om met bonussen gooien en als je bij een hele goede baas werkt zijn de bedragen heel erg hoog.Daar kopen sommige werknemers nieuwe grote auto ,extra aflossen op hun hypotheek, of sparen voor de kinderen als ze willen studeren.Vrijheid ja dat vinden wij een groot begrip.....je hebt de vrijheid om zo te veranderen van baan,ergens anders gaan wonen,rond trekken..........Maar aan de andere kant is er geen vrijheid,zo voelen wij dat.....de regering daar spelen zo met je dat je het gevoel hebt we zijn zo vrij als een vogel,maar je doet precies wat zij willen.Ze sturen de Amerikanen gewoon.Tegen je baas zegt je niet gauw je mening,of je komt met een ander idee........De ervaring wat wij hebben is, wat de baas zegt doe je en niet meer of minder en tegen in ga je al helemaal niet.

Ze zijn gek op macht en wie dat ook heeft zal het ook laten merken,zo komt dat bij ons over.Wat ik nu allemaal schrijf is onze gevoel en hoe wij er tegen aan kijken....Wil niet zeggen dat het ook zo klopt en anderen kunnen er zekers anders weer tegen aan kijken.


Laats zagen we hier een agent staan in de wijk praten met een bewoner,de manier hoe hij erbij stond was net een houding van lulletje rozenwater,waar de jeugd moeilijk respect op kan brengen,zet er een Amerikaanse agent ernaast en die Nederlandse agent verdwijnt gewoon.Als je in Amerika een agent ziet lopen,die dwingt het respect wel af door zijn houding..........Alleen heb je daar waar van die angenten die dan ook weer denken dat ze boven de wet staan.Als je die twee nou zou kunnen kruizen,dat de agenten hier ook wat meer mogen en ook meer gaan staan.We keken naar overtreders op tv,nou als je daar ziet wat ze nog tegen de agenten zeggen,in Amerika worden ze zonder pardon opgepakt en naar de cel en gelijk hebben ze ook.De agenten hier laten te veel toe,ze mogen vind ik best ook wat respect afdwingen .

En zo hebben we met veel dingen konden we die maar samen voegen en dan de postivie kanten eruit halen.Er gaat van alles door mijn hoofd,hoe was het nu voor ons om daar te zijn.Het lijkt wel of ik daar niet naar toe wil hahahaha........Waarom niet????

Omdat we nu het gevoel hebben in twee werelden te zitten,we willen eigenlijk terug naar Amerika niet naar Hobbs,en als je daar zit wil je wel weer terug naar Nederland.

Ga nu maar eerst even over de kinderen hebben,Maroeska is toen gelijk na een week even bijkomen naar school gegaan.Ik bracht haar elke keer van uit Almelo naar Enschede.Ze vond het prachtig om weer terug te zijn.Maar wat is zij van een klein meisje naar een grote meid gegaan in een WEEK.Dat ging veels te hard voor ons.....Dat gaf het grote verschil aan van Amerika en Nederland.In Amerika worden ze daar toch nog best klein gehouden,nou ja klein ik denk eerder wat bij de leeftijd past.Gewoon lekker met poppen spelen,nog geen gedachten over maku-up,kleding.Normaal groei je mee als je kinderen veranderen,maar voor ons was het ineens er .De kinderen zijn hier op deze leeftijd al veel verder dan in Amerika,en vinden wij dat leuk euh,euh eigenlijk niet.Het zijn al van die jongen dametjes,die vechten met hun lichaam wat er gebeurdt en ben ik wel volwassen genoeg om erbij te horen,maku-up.Ze lijken gewoon geen 11 jaar ,maar wel 13 jaar.Voor ons gevoel groeien ze daar in Hobbs langzaam naar toe.Nou geef nu maar die dress code op school hier hoor hahahhaha.........zo stom is dat nu niet meer.

Maroeska heeft de eerste half jaar in Hobbs gebokst dat ze daar was,maar toen ze dat liet gaan,heeft ze daar een hele mooie tijd gehad,veel geleerd zoals de taal,de verschillen in cultuur,het grote verschil in geld hebben en niet.Ze was/is een echt Amerikaantje in haar taal en gedrag.En nu is ze haar weg aan het zoeken ook in die twee werelden voor haar.En dat doet ze niet verkeerd,ze is weer helemaal thuis.Heeft zich weer heel goed aangepast aan de Nederlandse cultuur,gelukkig niet met alles.Want dat viel haar ook op de grote mond en de taal wat sommige hebben,en niet luisteren naar de leerkracht.Ze mist natuurlijk haar vriendinnen in Amerika,ze kijkt ook nog heel veel engelstalig op de pc,en leest graag in het engels.En haar streef is als ze naar voorgezet onderwijs gaat,naar een tweetalig school wilt.Die hebben we hier in Enschede.

Bruce mist zijn beste vriend Jonathan(Hobbs),die hebben ook goed contact.Ze waren bijna elke weekend samen,dat Jonathan vrijdag mee kwam uit school en dan ook bleef slapen.Ze hebben samen ook best wat heftige dingen meegemaakt,dat geeft ook meer band voor vriendschap.En als het lukt komt hij volgend jaar bij ons,6 weken lang.Dan kan Jonathan de Nederlandse cultuur opsnuiven,dat zal nog wel schrikken zijn voor hem.Maandag gaat Bruce naar school,hij mag starten in HAVO 3.Ben benieuwd hoe dat zal gaan voor hem,zijn weg daar te vinden.De grote verschillen wat hij tegen komt,want die zal er zekers zijn voor hem.Ten eerste veel huiswerk,de druk zal groter zijn voor hem.
Het verschil wat hij al heeft geleerd onder de jeugd zelf,de groepjes .Want dat was voor hem het grootse verschil met Nederland toen hij een paar maanden in Hobbs op school zat.Dat je er gewoon bij hoort of je nu ,dik,groen,geel,geld hebt of niet.Daar zijn gewoon geen groepjes op school.op deze school in Nederland kent hij al wat kinderen,en een vriendschap met een meisje is hier ook weer helemaal opgepakt en die zit bij hem op de zelfde school.Hij zal ook nog wel het verschil merken met deze twee werelden,maar ik weet zeker dat hij daar zijn weg ook weer in zal vinden.

De kinderen hebben allebij daar een geweldige tijd gehad,mooie dingen gezien,geleerd.Wij denken dat dit een hele levensles is geweest voor ze ,misschien dat ze het nu nog niet zo merken,maar over een paar jaar zekers.Om de kinderen zijn wij al heel erg blij dat we deze stap hebben genomen,het was gewoon goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten