Ja het gaat nu echt gebeuren alles is goed gekeurd.En omdat het nu echt door gaat wordt je ook bewuster van wat je gaat achterlaten en het verdriet wat erbij komt.
Voor Maroeska is het heel goed te merken ze zet zich af tegen ons,boosheid en verdriet.Wat ook heel goed te snappen is,ze beseft dat ze nu ook dat ze haar vriendinnen gaat missen,naar een heel nieuw omgeving alles is anders.Er gebeurdt natuurlijk veel in haar koppie en dat moet ze ook nog maar snappen.Datum geprikt voor afscheid nemen vriendinnetjes,we houden een slaapfeest,zal mooi feest worden met 7 meisjes.
Bruce is heel rustig ,die vind het ook jammer en zal zijn vrienden ook gaan missen.Maar hij denkt nog heel veel met zijn hoofd,nog niet met zijn gevoel.Dat zal komen als we er zijn of er dicht voor staan.Of ook niet je weet het soms ook niet.Hij geeft ook een afscheid feest.
En wij hebben er wel veel zin in,en hebben ook we gaan ervoor,we maken er wat van.Maar het missen en het verdriet speelt nu ook een rol.Al is het maar voor 2 jaar,je gaat toch van mensen afscheid nemen want het is niet om de hoek waar we naar toe gaan.Een bakkie koffie doen gaat zomaar niet.
Gelukkig bestaat mail en skype,je kunt zo wel contact hebben met elkaar.
zondag 20 februari 2011
zaterdag 19 februari 2011
Amerikaanse consulaat
Afgelopen woensdag naar de amerikaanse consulaat geweest.Johann had er al veel over gehoord,strenge controle en dat ze daar nog kunnen beslissen over je visum of je het krijgt of niet.
Met onze auto op tijd vertrokken naar amsterdam,ieder in zijn eigen gedachten.Eindelijk in Amsterdam,consulaat zo gevonden.Een heel mooi gebouw,konden de auto aan de overkant parkeren,lekker gemakkelijk.
Was ons al verteld geen telefoon mee naar binnen,en ook mijn handtas niet.Netjes alles in de auto gelaten , sta je buiten voor een intercom wordt er gevraagd wie je bent en wat je komt doen en wie is de persoon die je naast je staat,ikke dus, johann in het engels is my wife.Moest ik ook komen en werd gevraagd of dat klopte en wat mijn naam is.Gaat de hek open en dan mag je naar binnen op het terrein.Staat daar een bewaker klaar om je te fouilleren,en waarom wij samen zijn.
Mogen we verder lopen sta je nog buiten voor de volgende controle,wordt je naam genoemd en naar binnen.De paspoorten van ons vieren afgeven met papieren,en weer gevraagd waarom we er zijn en wie ik ben.Waar we weg komen,pfpfpf we mogen weer verder.
En dan zijn we echt binnen,naar een loket om de papieren af te geven en weer de zelfde vragen waarom wij hier zijn en wie ik ben,en dan mag je betalen voor de vier visums.
En waar we zitten te wachten ziet er armoedig uit,terwijl het een hele mooie kamer is met open haard,met mooie tegels erboven.Geen prive iedereen kan horen wie je bent en waarom je er bent.En ja hoor wordt weer ons naam geroepen ,mogen we naar de laatste loket en weer wordt gevraagd wie we zijn en wie ik ben.En dan wordt Johann gevraagd voor welke bedrijf hij werkt,wat voor schoolopleiding hij heeft gehad.
En hier kunnen ze nog het afkeuren het visum.gelukkig gaf de man de verlossende woord ,ja het is goed, de paspoorten met de visums erin krijg je binnen 3 dagen weer thuis gestuurdt.
En dan sta weer buiten en dat was,het stelde eigenlijk helemaal niks voor,alleen die strenge controle en de zelfde vragen telkens weer.Ik had een heel mooie gebouw verwacht als van buiten,maar ook van binnen en dat was voor mij wel een teleurstelling hahahaha.
We hebben onze paspoorten ook weer terug met de visum voor Amerika in geplakt,zien we alleen een fout bij Maroeska de geboorte datum fout.Maandag maar contact opnemen met visa versa(de visum heeft geregeld voor ons)of dat erg,of terug naar amsterdam om het te laten veranderen.Hopelijk niet.
Met onze auto op tijd vertrokken naar amsterdam,ieder in zijn eigen gedachten.Eindelijk in Amsterdam,consulaat zo gevonden.Een heel mooi gebouw,konden de auto aan de overkant parkeren,lekker gemakkelijk.
Was ons al verteld geen telefoon mee naar binnen,en ook mijn handtas niet.Netjes alles in de auto gelaten , sta je buiten voor een intercom wordt er gevraagd wie je bent en wat je komt doen en wie is de persoon die je naast je staat,ikke dus, johann in het engels is my wife.Moest ik ook komen en werd gevraagd of dat klopte en wat mijn naam is.Gaat de hek open en dan mag je naar binnen op het terrein.Staat daar een bewaker klaar om je te fouilleren,en waarom wij samen zijn.
Mogen we verder lopen sta je nog buiten voor de volgende controle,wordt je naam genoemd en naar binnen.De paspoorten van ons vieren afgeven met papieren,en weer gevraagd waarom we er zijn en wie ik ben.Waar we weg komen,pfpfpf we mogen weer verder.
En dan zijn we echt binnen,naar een loket om de papieren af te geven en weer de zelfde vragen waarom wij hier zijn en wie ik ben,en dan mag je betalen voor de vier visums.
En waar we zitten te wachten ziet er armoedig uit,terwijl het een hele mooie kamer is met open haard,met mooie tegels erboven.Geen prive iedereen kan horen wie je bent en waarom je er bent.En ja hoor wordt weer ons naam geroepen ,mogen we naar de laatste loket en weer wordt gevraagd wie we zijn en wie ik ben.En dan wordt Johann gevraagd voor welke bedrijf hij werkt,wat voor schoolopleiding hij heeft gehad.
En hier kunnen ze nog het afkeuren het visum.gelukkig gaf de man de verlossende woord ,ja het is goed, de paspoorten met de visums erin krijg je binnen 3 dagen weer thuis gestuurdt.
En dan sta weer buiten en dat was,het stelde eigenlijk helemaal niks voor,alleen die strenge controle en de zelfde vragen telkens weer.Ik had een heel mooie gebouw verwacht als van buiten,maar ook van binnen en dat was voor mij wel een teleurstelling hahahaha.
We hebben onze paspoorten ook weer terug met de visum voor Amerika in geplakt,zien we alleen een fout bij Maroeska de geboorte datum fout.Maandag maar contact opnemen met visa versa(de visum heeft geregeld voor ons)of dat erg,of terug naar amsterdam om het te laten veranderen.Hopelijk niet.
dinsdag 1 februari 2011
Yes ,het komt dichterbij
Eindelijk het verlossende antwoord,we gaan nu echt naar Amerika.Wat spannend wordt het nu wel hoor,kriebels in mijn buik.Kinderen hebben sinds vorig week,engelse les.Als het goed is volgende week naar de amerikaanse consulaat in amsterdam.
Het wordt steeds echter,een droom van ons gaat door.Wel eng hoor,en leuk tegelijk.En nu van alles plannen ,afscheid nemen.Kids willen graag een afscheid feest geven.Maroeska is al heel druk met van alles aan het maken voor haar vriendinntjes,allemaal eigen gemaakte dingen.
Kladblok in de kamer liggen om telkens wat op te schrijven ,wat we moeten regelen of opzeggen.Doorstrepen als er wat gedaan is.
We gaan eind april,dus dat is heel snel,moet zelf ook ontslag nemen.Met pijn in mijn hart,ga mijn werk en collega`s echt wel missen.
Vrienden en famillie waar je toch ook afscheid van gaat nemen,want het ligt niet om de hoek om toch nog bij elkaar te komen.
Er komt een leuke en drukke tijd voor ons aan
Het wordt steeds echter,een droom van ons gaat door.Wel eng hoor,en leuk tegelijk.En nu van alles plannen ,afscheid nemen.Kids willen graag een afscheid feest geven.Maroeska is al heel druk met van alles aan het maken voor haar vriendinntjes,allemaal eigen gemaakte dingen.
Kladblok in de kamer liggen om telkens wat op te schrijven ,wat we moeten regelen of opzeggen.Doorstrepen als er wat gedaan is.
We gaan eind april,dus dat is heel snel,moet zelf ook ontslag nemen.Met pijn in mijn hart,ga mijn werk en collega`s echt wel missen.
Vrienden en famillie waar je toch ook afscheid van gaat nemen,want het ligt niet om de hoek om toch nog bij elkaar te komen.
Er komt een leuke en drukke tijd voor ons aan
Abonneren op:
Posts (Atom)