De reis naar Amerika

Nou daar zit ik dan achter de pc in Amerika in onze nieuwe stekkie.De reis naar toe was voor ons al een hele belevenis en het einde ook heel erg spannend voor ons.

De reis begon zondagmiddag op naar het station in almelo.Johann had Bruce en mij daar afgezet met de koffers,en samen met Maroeska moest hij de auto terug brengen van ETNL.Daar had hij met een taxi chaffeur afgesproken en die bracht hun bijtjes weer terug naar het station.En toen lopen naar de trein ,Johann met twee koffers en wij ook allemaal een koffer en de kids hun rugzakken om.Een mooi optocht achter elkaar hahaha de hilly billy`s gaan weg naar een nieuw groot land hahahaha.

De trein reis verliep heel rustig en ruim twee urr later stonden we op schiphol,op weg naar onze hotel voor 1 nacht.Daar aangekomen had je al gevoel dat je een beetje in amerika was,omdat er daar alleen maar engels werd gesproken door het personeel.Johann sliep samen met Bruce op een kamer,en ik dus samen met Maroeska.Wat een aparte kamers waren dat,klein maar heel leuk.De bed stond vast tegen de muur onder de raam en zo breed als het bed was ,was de kamer ook.Aan de muur boven het bed de tv,rechts van het bed de douche,regen douche wat is dat heerlijk zeg,dus gewoon midden in de kamer.Het was een ronde douche.En schuin tegen over de douche een klein wasbakje en daarnaast de wc,die was ook rond en alles van glas.Gelukkig de wc van matglas hahahaha,anders voel je wel heel bekeken hihih.Maar wel een super mooie kamer hoor ,het had wel wat.

En ja s`morgens op tijd naar schiphol,we moesten op tijd inchecken.Hadden we ons ingecheckt,werd ons gevraagd of we wisten waar de lounge room was voor businesclass,euh,euh euh nee.Nou wij daar heen wat een luxe zeg,ik voelde echt of we de hilly,billy`s waren die ook op weg zijn naar een nieuw begin hahahaha.
We konden gewoon ontbijten daar en daar hoefde we niet meer voor te betalen ,dat zat allemaal bij de vliegticket in.We voelde ons als koningen en koninginnen,de kids achter de pc daar ,konden ook tv kijken.

En nu mochten we eindelijk de vliegtuig in,jeetje wat een stoelen staan daar voor busines class,en een ruimte voor je benen.Er ging voor ons een heel nieuw wereld open zeg hahahahah,de kids ook zo lekker blij en opgewonden van wat er allemaal was en hoe het eruit zag,en hoe je de stoel kon bewegen.En wat word je verwend tijdens het vliegen met eten en drinken.Films wat je kon kijken ,echt wat een belevenis was dat voor ons hoor.De vliegreis was gelukkig heel erg rustig,alleen het alnden ging wat moeilijker slecht weer en harde wind,en dat was te voelen in de vliegtuig.Maar we waren gezond en heel geland en daar was ik heel blij om.

Koffers op gehaald en dan op zoek naar onze doggie,wachten waar ze de honden uit laden....en wachten....en wachten....en wachten..............................en geen Zorro.Slik ,brok.....waar is Zorro.Wij vragen en ze bellen voor ons erachter aan........................twee uur verder en nog geen Zorro.Maroeska van streek....wij allemaal.....maar niet laten zien omdat de kinderen het al moeilijk genoeg hadden.Kwamen er uiteindelijk achter dat Zorro was ingecheckt als cargo(lading),en dan wordt het op een ander plek op het vliegveld heen gebracht.Dat hadden ze ons niet doorgegeven...en ja dan sta je daar maar.Maar gelukkig Zorro was terecht,en dat was het allerbelangrijkste.Je moet toch niet eraan denken als je zo aan je grote avontuur moest beginnen zonder onze doggie voor de kids ................brbrbrbrbrbrb mag je niet aan denken .

Nu allen nog door de douna en onze huurauto ophalen en dan onze doggie.Nou dat heeft ook nog een uur geduurdt voordat we door de douna kwamen,we werden naar een ander rij gestuurdt omdat onze koffers naar moest gekeken worden.Ahum deze dame had een beetje brokken van Zorro ingepakt ,omdat als we in de hotel in dallas zijn heb ik wat te eten voor hem.En ja daar door stonden we dus in die rij ,en dat mocht dus niet (schaam,schaam, schaam)Het werd weg geooid en niet moeilijk om gedaan,ze snapten waarom dar het was ingepakt,maar het mag niet omdat ze niet konden zien wat er in zat.

Hehehehehehhehehe,eindelijk verder naar de huurauto,dat was best een eind verder op het vliegveld,we zaten in een pendelbus die daar speciaal voor reed,om passagiers naar de rental cars afdeling te rijden.
Nou dat was zo gebeurdt,maar nu nog Zorro op halen en niemand kon ons precies zeggen waar het was op het vliegveld,Want vliegveld Dallas is eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeenooooooooooooooooooooormmmmmmmmmmmmmm groot zeg.Maar de dame van de rental cars heeft het adres in de navigatie gezet en zo kwamen wij er zonder probleem aan.En dachten zo dat hebben we gehad........................dus niet.Zorro was daar gelukkig wel,maar de papieren die door de douna in moest gevuld worden zat op deze afdeling dicht want het was al 18.00 uur geweest,we moesten terug waar wij zijn uitgecheckd................Johann en ik keken elkaar aan moe van de slaap en konden eigenlijk niet meer,hoe in vredesnaam komen we daar weer.Nou moest heel eerlijk zijn het personeel was daar ontzettend lief ,want er is 1 die heeft ons er heen gebracht en is samen met Johann naar de plek gelopen waar het allemaal moest gebeuren.Johann zei ook wel ,miranda dat had ik nooit gevonden zo verstopt was het.Maar nu konden we eindelijk onze hondje ophalen en op weg naar het hotel.

Zorro was helemaal blij natuurlijk had ik weet niet hoelang opgesloten gezeten in zo`n kleine bench.Het hotel was ook zo gevonden door de navigatie,het was gelukkig niet ver van de airport.En ja volgende dag op tijd weg met de auto naar Hobbs,en dat was een rit van 7 uren,met een klein pauze erbij

Alles samen gevat het was een heel bijzonder,verwende en spannende reis.

Volgende keer verder over onze eerste ker dat we ons huis van binnen zag.
Groeten van ons allen